Yayınlar

Yalın Soyut

“Resim yaparken müzik dinlemem. Bizatihi müziğin kendisi olurum”. – Abdurrahman Öztoprak          

Modern Türk Sanatı’nın öncü soyut ressamlarından biri olarak değerlendirilen Abdurrahman Öztoprak’ın özellikle 2000-2011 yılları arasında yaptığı son dönem eserlerinin incelendiği kitap “Yalın Soyut” başlığıyla müze tarafından yayınlandı.

Tasarımı Joelle İmamoğlu tarafından gerçekleştirilen kitapta, Dr. Tobias Hoffmann, Dr. Julian Heynen, Dr. Silvio Fuso ve Dr. Vittorio Urbani sanatçının Avrupa ve Türk Resmi bağlamında konumunu incelerken, Dr. Necmi Sönmez ve Dr. Özkan Eroğlu da son dönem çalışmalarının detaylı bir analizini yapıyorlar. 

Okuyucuların akıllarında tutması gereken bir not ise sanatçının yaşamının son gününe kadar kitabın hazırlanış sürecini bizzat takip etmiş ve onaylamış olması. Sanatçının otobiyografisi de kitapta bulunuyor. “Yalın Soyut Abdurrahman Öztoprak Son Dönem Eserleri” kitabını kitap evlerinden satın almak mümkün. Kitabın yayımlanmasıyla eş zamanlı olarak “Öztoprak’ın Anısına”  adlı sergi 2012 yılında açılmıştır.

Elgiz10 

“Elgiz10” kıtabı 2011 yılında, müzenin 10. yıl kutlamaları nedeniyle “Elgiz10” sergisi ile eş zamanlı olarak kitapta 2001-2011 yılları arasındaki sanatsal etkinlikleri belgelemek, özel koleksiyonculuk ve müzecilik konulu görüşleri sunmak amacıyla yayınlandı.  Kitapta müzede düzenlenen sergiler, konferans ve performanslar ile Elgiz Koleksiyonu bilgi ve görsellerle anlatılıyor.

Türkiye ve Dünyadan önde gelen sanat adamları ve koleksiyonculardan yorum ve söyleşilerde ise özel koleksiyonculuk ve müzeciliğin çağdaş sanatın ilerlemesindeki rolü ele alınıyor. Tasarımı Londra’da, baskısı Hollanda’da yapılan 304 sayfalık kitabın editörü Nurten Özkoray.

AICA Sanat Eleştirmenleri ve onların seçtikleri sanatçılar 08 Haziran 2011- 09 Temmuz 2011 tarihlleri arasında Proje4L / Elgiz Çağdaş Sanat Müzesi’nde açılan  “Canım, Lütfen Yapma”, “Dear, Don’t Please” adlı sergide bir araya geldi. Sergide sanat eleştirmenlerinin imgesel yapıtları ile sanatçıların metinleri beraber sergilendi.

Küratörlüğünü Seda Yörüker ve Selen Sarıoğlu’nun gerçekleştirdiği sergide AICA sanat eleştirmenleri Ayşe Köksal, Beral Madra, Burcu Pelvanoğlu, Burçak Madran, Derya Yücel, Ebru Nalan Sülün, Elif Dastarlı, Evrim Altuğ, Fırat Arapoğlu, Nazlı Gürlek, Nilgün Yüksel, Osman Erden, Seda Yörüker, Selen Sarıoğlu, Su Başbuğu ve Umut Kaan Özdemir’in yapıtları, ve sanatçı Serkan Özkaya, Gülsün Karamustafa, Volkan Aslan, Aslımay Altay Göney, Orhan Cem Çetin, Komet, Vahit Tuna, Evrim Kavcar, Xurban-Collective, Antonio Cosentino, Lebriz Rona, Zeynep Perinçek, Oral Ünlü, Işıl Eğrikavuk, Yusuf Taktak, Elif Çelebi ve Nuri Kuzucan’ın metinleri yer aldı.

"Arada", “Entre”, (26 Nisan - 14 Haziran 2003), Küratör; Ali Akay:
Sergide çesitli dillerden çeşitli kökenlerden gelen sanatçılar -ama hepsi Fransa'nın bir yerlerinden gelmektedirler- ARADA kavramını serbest bir şekilde sorunsallaştırıyorlar. ARADA bir mekan olan Proje4L'nin finans merkezi ve Gültepe arasındaki konumu da onların heterojen birlikteliğine ARADA olan bir mekanda ifade olanakları sağlamaktadır. Bu, aynı zamanda, "Girin", "Buyurun!" anlamını taşımaktadır. "Arada olan bir misafirperverlik." 

Dur Bir Dakika: Anlatı Olarak Resim (5 Nisan - 15 Haziran 2002): Küratörler; Mikla Hannula, Kari Immonen:
"Dur Bir Dakika: Anlatı Olarak Resim" NIFCA (Nordic Institute for Contemporary Art) işbirliği ile Proje4L'de genç kuşaktan gelen kuzeyli sanatçılara yer verdi. "Dur Bir Dakika" gezici sergilerinin bir ayağı olarak gerçekleşen "Anlatı Olarak Resim"de, sosyal ve diğer gerçeklikler üzerine yorumda bulunan ve yapıtlarında anlatısal içeriği görünür bir biçimde ortaya çıkaran sanatçıların "figüratif resimler"i sunuldu. Özellikle, resim geleneğinin yoğun olduğu Türkiye'de, Kuzey ülkelerinden gelen farklı önermelerin ve bakışların Proje4L'de sergilenmiş olmasının, İstanbul izleyicisi için önemi büyüktür. "Dur bir Dakika" sergileri, resmin sorunsalları ve olanaklarına değinmenin çeşitli yollarını inceleyerek bir tartışma platformu oluşturdu.

Proje4L/Elgiz Çağdaş Sanat Müzesi 2010 senesinde İstanbul’un Avrupa Kültür Başkenti  ilan edilmesine paralel olarak kültür etkinliklerini çesitlendiren projelere ev sahipliği yaptı. 29 Nisan -04 Eylül 2010 tarihleri arasında proje odalarında ağırlanan genç küratör Burcu Pelvanoğlu, şehrin tarihsel ve çağdas yapısına bir gönderme yaparcasına ‘Kaotik Metamorfoz” adlı sergisiyle sanatın değişimini irdeledi.. Can Aytekin, Elif Çelebi, Çınar Eslek, Murat Germen, Genco Gülan, Gözde İIlkin, Bahar Oganer, İrfan Önürmen, Ferhat Özgür ve Ekin Saçlıoğlu’nun işleri, sanatın geçirdiği dönüşümle, Maslak bölgesinin kendi içinde yaşadığı dönüşümü birleştirdi.

Proje4L/Elgiz Çağdaş Müzesi’nin 2010 Kültür Başkenti çerçevesinde yapılan kültürel aktivitelere katkıda bulunmak arzusuyla düzenlediği, küratörlüğünü Elema Forin’in üstlendiği sergide yakın geçmişte ünlenen İtalyan sanatçı Giovanni Ozzola ve Açık Arşiv Odası’ndan seçtikleri 2 genç Türk sanatçı Deniz Üster ve Elif Süsler yer aldı.

Arne Jacobsen (19 Haziran - 10 Ağustos 2002):
20. yüzyılın tasarımına silinmez bir etki bırakan Arne Jacobsen, Proje4L/Elgiz Müzesi'nde yalnızca 100. doğum yılı nedeniyle gündeme getirilmedi. Onun önemi, tasarladığı endüstri ürünleri, mobilyaları ve mimari yapılarıyla Modernizm'in en önemli karakterlerinden biri olmasından da kaynaklanıyor. Bir anlamda Jacobsen'in yapıtlarını ve tasarım felsefesini anlamak, Modernizm'i anlamakla örtüşüyor. İzlerini günlük yaşamımızın her alanında, beğendiğimiz nesnelerin tasarımında görmenin mümkün olduğu Jacobsen tasarımları bizlerle ‘Mihenk Taşları ve Yaprak Dökmeyenler’ sergisinde buluştu.

"Organize İhtilaf" (20 Eylül - 22 Kasım 2003), Küratör: Fulya Erdemci:
Bu sergide, yeni teknolojilerden yararlanarak, çeşitli malzeme ve yöntemlerle farklı bir görselliği araştıran çağdaş resim örnekleri bir araya getirildi. "Organize İhtilaf / Organized Conflict", erken Rönesans'tan günümüze, neredeyse 600 yıllık geleneğe ve Modern Sanat'ın içinde ayrıcalıklı konuma sahip RESİM ile bugünün resmi (geleneksel/yeni, resim/resim olmayan) arasındaki sınır noktasına işaret etti. Fulya Erdemci, bu durumu şöyle vurguluyor: "Resmin ağır geçmişi ve bugünün hızlı uluslararası sanat ortamı (özellikle de video, fotoğraf, yerleştirme ve yeni teknolojilerle üretilmiş çalışmaların uzun yıllar oyun bahçesi işlevini gördükten sonra) göz önüne alındığında, bugün resim yapmak bir cesaret işidir! Resim yapma sürecinin yavaşlığı, bedenselliği, yalnızlığı ve riskine ek olarak küresel dünyadaki hareket zorluğu, aynı zamanda da ölçüt yoksunluğu göz önüne alındığında, bugün resim yapmak bir cesaret işidir!"

Halil Altındere’nin ilk küratörlük denemesi olan sergi, kendi yaşam ve sanat alanlarında, iktidarın ve iktidardaki sanatın yerleşik değerlerine karşı direnme odağı yaratan, nereden gelirse gelsin, her türden baskılayıcı mekanizmayı reddeden ve bu reddedişi yapıtlarına taşımaya çalışan genç sanatçıların tutunma çabalarına işaret ediyordu. Sergi, Türkiye’nin farklı coğrafyalarından gelen, farklı diller konuşan ve farklı dillerde üreten, bilinen, bilinmeyen ya da az bilinen genç sanatçılar üzerinde yoğunlaşmıştı.

Yerleşmek (21 Eylül - 24 Kasım 2001),

Küratör: Vasıf Kortun:
"Yerleşmek," Türkiye'den ve Türkiye bağlamında çalışmış olan sanatçılardan bir dizi yapıt ve öneri sundu. Serginin ilgi alanları, evin ve sokağın maddi düzenlenişindeki değişim, iç ve dış göçler, kanun dışından ziyade, kanun karşıtı kapitalizmin, dolayısıyla öteki küreselleşmenin coğrafyası, kendiliğinden düzen, verili düzene uyum sağlama ve geleneklerin sürdürülmesindeki sorunsallar; görselliğin inşası ve son olarak da kamusal mekanın sahiplenme biçimleriydi.